Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

Η σιωπή είναι θηρίο - Γιάννης Αγγελάκας


Η σιωπή είναι θηρίο - Γιάννης Αγγελάκας

















H σιωπή είναι θηρίο..
θηρίο ευγενικό.
Κοιμάται μέσα στο ψυγείο
κι ακούω το ροχαλητό..

O φόβος είναι τέρας..
ειναι τέρας με φωνή.
Κι όποτε φυσάει αέρας
τον ακούς, παίρνει μορφή..

H αμαρτία είναι γλύκα..
είναι γλύκα ζοφερή.
Σβήσε μου ξανά τα φώτα,
να τη ζήσω απ’ την αρχή..

Tο σκοτάδι είναι θρήνος..
είναι θρήνος μυστικός.
Φίλος του είναι ο ήλιος,
που είναι θρήνος φανερός..

O θυμός είναι κατάρα..
κατάρα είναι παντοτινή.
'Ερχεται με μια κιθάρα,
σου γλυκαίνει την πληγή..

7/12/12

Νότος - Ισαάκ Σούσης



Στίχοι:  Ισαάκ Σούσης
Μουσική:  Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Eρμηνεία G.K.


Εκεί στο Νότο
που τρίζει ο θάνατος κι η αγάπη κάνει κρότο
σαν άδειο κάθισμα ταξίδεψα για χρόνια
ψάχνοντας να βρω το κατάλληλο κορμί



Εκεί στα φώτα
εύρισκε η νύχτα τα σημάδια της τα πρώτα
είχα ξεμείνει από τσιγάρα και συμπόνια
και συ με κέρασες καπνό μ΄ ένα φιλί

Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
σωπαίνεις, θυμάσαι
και μεθυσμένη μες τον ύπνο σου γελάς
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα

Εκεί στο Νότο
εκεί μου κλήρωσε ο έρωτας στο Λόττο
κουλουριασμένος σαν τη σαύρα στη σκιά του
σαν νόμισμα έπεφτα στο μαύρο σου βυθό

Χλωμά καντήλια
άναβε η φτώχεια σου τα τάιζε με ζήλεια
μα συλλαβίζαν σ΄ αγαπώ τα βογγητά σου
σαν ένα άρρωστο στην κούνια του μωρό




4/12/12

Έβλεπα τη φωτιά που ερχόταν κατά πάνω μου - Γιάννης Αγγελάκας


Abraham Rattner, Fire.

Θύμωνε το σκοτάδι και πλήγωνε τα μάτια μου
Δεν είχα πια να μοιραστώ τίποτα με κανένα
Έβλεπα τη φωτιά που ερχόταν κατά πάνω μου
Και δρόσιζα τη σκέψη μου με σένα...
Έσταζε το φεγγάρι τη θλίψη του στα χείλη μου
Βούλιαζα σ’ ένα πικρό απόκοσμο πυθμένα
Έβλεπα τη φωτιά που ερχόταν κατά πάνω μου 
Και δρόσιζα τη σκέψη μου με σένα...
Γρύλιζε σαν θηρίο δεμένο η αγάπη μου
Κι άπλωνε στο κρεβάτι μου μια θάλασσα από αίμα
Έβλεπα τη φωτιά που ερχόταν κατά πάνω μου
Και δρόσιζα τη σκέψη μου με σένα...

Άδειαζε ο ουρανός όλο το φως επάνω μου
Κι έπεφταν στο κεφάλι μου τ’ αστέρια ένα ένα
Έβλεπα τη φωτιά που ερχόταν κατά πάνω μου
Και δρόσιζα τη σκέψη μου με σένα..

2/12/12

1η Χρυσηίδα - ΤΑΣΟΣ ΚΑΡΤΑΣ


λαβύρινθος επιθυμίας λέξεων
για τίτλους που αρχίζουν να συμβαίνουν:
γυναίκα σε στάση φαύλης αναμονή
άκρατη ποζάρει στη δίνη της παρομοίωσης της-
κάποτε θα σταθεί και θα κλέψω τη δίνη του ίσκιου της
μέσα συθέμελη ζωή μετείκασμα θνητό
μικρό πράσινο επίνειο επιούσιας ομοιοκαταληξίας-
με υποτάσσει η πεμπτουσία των ανατροπών
επιθυμία ασέλωτη φοράδα με ύπουλη αφθονία αναρρίχησης
στα συμφραζόμενα χρυσής αντάυγειας ονείρου
λάμνει τη μεροληψία της εις το θεαθείναι των λέξεων
απ'το ένα σου αυτί φωνήεν δεικτικό
προσήκον κόκκινο ανοιχτό ανάσκελα προσήκει
πεταλίδα στην αφάνα παλίνδρομου βράχου
πλην ο αφαλός της μοναξιάς υποτελούς αιδοίου
ομοιοπαθητική αναμόχλευση κόκκινης πεταλούδας των αγρών
με τα φτερά της καστανιέτες στο χορό των λουλουδιών-
όποιος μαπάινει στο μίσχο του ποήματος γυμνός
θα φτάσει στο σμαράγδι του το υπονοούμενο
στην προσωματική περίοδο του ποιήματος
δεύτε πολύπλαγκτον σπασμό λαξευμένο πολύτροπα
σε φλοίσβο αυτοσαρκασμού σιωπής που σεργιανίζει
με τις φτερούγες της κραυγής της ανοιχτές
στον τρύπιο ουρανό υπαινιγμοί παλίρροιας
γυμνό σύρμα θάλασσας πουλιών
κάθε τρεις και τόσο μ'άλλο στιχοπουκάμισο
στ'αυτόφωρο "μου λείπεις"ποίημα
στιγμές με τη λάμψη της αστραπής
λάμνουν τη μεροληψία τους εις το θεαθείναι των λέξεων
φτεροδύναμες σπονδές νεύοντας "εις πέδον κάρα",
οιωνοί με τις φτερούγες της κραυγής τους ανοιχτές
κι ένας ουρανός πρίγκηπας βασιλιάς των χορευτικών της λίμπιντο
όμως σ'αυτό εδώ το ποίημα διασχίζει κάθετα
αρμενίζοντας όλες τις ευκτικές στιγμιαίας νοσταλγίας
δούρειος χρησμος, δεσμώτης στον ίλιγγο της σκιάς των λέξεων
Y

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου