Μουσικές Βιογραφίες: Νάνα Μούσχουρη η τραγουδίστρια-φαινόμενο

Μουσικές Βιογραφίες: Νάνα Μούσχουρη η τραγουδίστρια-φαινόμενο

Η Νάνα Μούσχουρη (το βαφτιστικό της όνομα είναι Ιωάννα), είναι Ελληνίδα τραγουδίστρια με διεθνή καριέρα.
Θεωρείται η τραγουδίστρια με τις υψηλότερες πωλήσεις στην ιστορία, έχοντας πουλήσει πάνω από 300 εκατομμύρια δίσκους (ψηφιακούς και βινυλίου). Είναι μια τραγουδίστρια-φαινόμενο στο διεθνές καλλιτεχνικό στερέωμα, με πενήντα χρόνια διεθνούς καριέρας χωρίς διακοπή. Το ρεπερτόριό της που δεν γνωρίζει σύνορα : από κλασσικό σε παραδοσιακό, pop, rock ή jazz και με πολλά ελληνικά τραγούδια που διαδίδει σε όλον τον κόσμο, ήταν η πρώτη που δημιούργησε το στυλ της World Music.
Γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1934 στα Χανιά. Η οικογένεια της Μούσχουρη ζούσε στα Χανιά, όπου ο πατέρας της, Κωνσταντίνος, εργαζόταν ως μηχανικός προβολής ταινιών σε έναν τοπικό κινηματογράφο και αγαπούσε τα χαρτιά. Τόσο που, όταν οι πόνοι έπιασαν τη μητέρα της Αλίκη και εκείνος έφυγε να φέρει τη μαμή, έκανε μια στάση για να δει τι γίνεται με την παρτίδα που άφησε στη μέση. Επέστρεψε το πρωί και η Νάνα είχε έρθει στον κόσμο. Η μητέρα της, Αλίκη ήταν από τις Σινιές της Κέρκυρας και εργαζόταν επίσης στον ίδιο κινηματογράφο. Όταν η Νάνα ήταν τριών χρονών, μετακόμισαν στην Αθήνα. Στη βιογραφία της αναφέρει πως οι γονείς της τη δίδαξαν πάνω από όλα το ήθος, με το οποίο αναμετρούσαν και τις δικές τους αδυναμίες. Και πως της φανέρωναν το λευκό μέσα από το μαύρο. Στον πόλεμο ο πατέρας της πήρε μέρος στην αντιναζιστική αντίσταση στην Αθήνα.
Τα χρόνια ήταν δύσκολα και η οικογένεια της δούλευε πολύ σκληρά για να πάνε η Νάνα και η μεγαλύτερη αδελφή της, η Τζένη, στο Ωδείο Αθηνών. Η Νάνα δεν άργησε να δείξει το μουσικό της ταλέντο.
Το 1946, η Νάνα και η επίσης καλλίφωνη αδερφή της Τζένη, πέρασαν την πόρτα του Ωδείου. Στο πρώτο μάθημα η καθηγήτρια κ. Κέμπερς είπε ότι η αδερφή της έχει πολύ ωραία φωνή, αλλά «η μικρή είναι λίγο βραχνούλα, να μεγαλώσει λίγο και το ξανασυζητάμε». Έβαλε τα κλάματα και έμεινε, σπουδάζοντας για τα επόμενα χρόνια κλασσικό τραγούδι. Έτσι ανακάλυψε και την ιδιαιτερότητα των φωνητικών της χορδών, αφού η μία είναι πιο χοντρή από την άλλη και λίγο δυσκίνητη. Για αυτό ήταν πάντα πολύ επιμελής και επί δεκαετίες, έκανε κάθε μέρα συγκεκριμένες ασκήσεις.
Μεγάλωσε στην Αθήνα, πάντα πολύ αδύνατη, ανασφαλής ως έφηβη και μια από τις καλύτερες μαθήτριες. Δεν έχει ξεχάσει τη φρίκη του πολέμου, τις σειρήνες και το βόμβο των αεροπλάνων. Η μητέρα της εκείνα τα χρόνια μάζευε σαλιγκάρια, τα οποία σήμερα όπως λέει, αν και θεωρούνται εκλεκτός μεζές στη Γαλλία, δεν αντέχει ούτε να τα βλέπει χωρίς να της θυμίζουν την κατοχή.
Είχε φτάσει 11 ετών όταν η μητέρα της την πήγε στο οφθαλμιατρείο. Δεν ήθελε καθόλου να βάλει γυαλιά, αλλά τα φόρεσε και δεν τα ξαναέβγαλε ποτέ. Είχαν γίνει η ασπίδα της. «Φορώντας τα, ένιωθα επιτέλους ότι οι άλλοι δεν μπορούσαν να μαντέψουν τι σκεφτόμουν» λέει. Όταν κάποτε χρόνια μετά, ο Χάρι Μπελαφόντε της ζήτησε πριν από προγραμματισμένες συναυλίες να βγάλει τα γυαλιά, εκείνη απάντησε: «σε παρακαλώ Χάρι, αν θέλεις να μείνω, πρέπει να μείνουν και τα γυαλιά μου».
Η Νάνα Μούσχουρη ξεκίνησε την καριέρα της στην Ελλάδα το 1958.
Το 1959, εμφανίζεται στο πρώτο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού, όπου κερδίζει το πρώτο βραβείο με το «Κάπου υπάρχει η αγάπη μου» του Μάνου Χατζιδάκι και το δεύτερο βράβειο με το «Ξέρω κάποιο αστέρι» του Μίμη Πλέσσα. Ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν ο πρώτος δάσκαλός της.

Με τραγούδια του όπως ο «Υμηττός», το «Κυπαρισσάκι», το «Χάρτινο το Φεγγαράκι» κ.ά. γίνεται η πιο διάσημη τραγουδίστρια της εποχής.

http://www.youtube.com/watch?v=edQOJbZRGzA
Το 1960, στη Βαρκελώνη, το πρώτο της ταξίδι στο εξωτερικό, της απονέμεται το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Μεσογειακού Τραγουδιού με το τραγούδι “Ξύπνα Αγάπη Μου” του Κώστα Γιαννίδη που αποτελεί το μουσικό διαβατήριο για τη διεθνή καριέρα της. Στο Φεστιβάλ αυτό την άκουσαν για πρώτη φορά ο Quincy Jones και ο Michel Legrand.

Η αναγνώριση δεν αργεί να έρθει: το «Σαν σφυρίξεις τρεις φορές» του Μάνου Χατζιδάκι από το γερμανικό ντοκυμαντέρ “Ελλάς η χώρα των Ονείρων” γίνεται το “Weisse Rosen aus Athen” (Το λευκό ρόδο της Αθήνα) που γνωρίζει τεράστια επιτυχία και οι πωλήσεις του ξεπερνούν τότε τα 1.500.000 αντίτυπα, στη Γερμανία μόνο, σε λιγότερο από έξι μήνες. Το ίδιο τραγούδι στα αγγλικά, ως “White Rose of Athens”, θα την κάνει γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο.

Το 1962, ο Quincy Jones, που την είχε ακούσει στο Φεστιβάλ της Βαρκελώνης, την καλεί στις ΗΠΑ για να ηχογραφήσει τον πρώτο αμερικάνικο δίσκο της με μεγάλα αμερικάνικα standards με την ορχήστρα του Torrie Zito: «The girl from Greece sings».

Το 1963, ηχογραφεί στο Παρίσι ένα δίσκο αποκλειστικά στα ελληνικά, “Mes plus belles chansons Grecques”, που θα της χαρίσει την πρώτη της διάκριση στη Γαλλία: το Βραβείο Charles Cros της Γαλλικής Μουσικής Ακαδημίας.
http://www.youtube.com/watch?v=zXux4vk3VoU
Τον Μάρτιο του ίδιου χρόνου, εκπροσωπεί το Λουξεμβούργο στο διαγωνισμό της Eurovision στο Λονδίνο. Εκεί ερμηνεύει το “A force de prier”, που παρόλο που δεν κέρδισε στον διαγωνισμό, αποτέλεσε μια από τις πρώτες επιτυχίες της που μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Σε αυτό το πέρασμα από την τηλεόραση θα την προσέξει η αγγλίδα παραγωγός Yvonne Littelwood, που θα της εμπιστευθεί λίγα χρόνια αργότερα και για δώδεκα ολόκληρα χρόνια την παρουσίαση μιας σειράς μουσικών εκπομπών που σκηνοθετούσε στο BBC: “Nana with Quests”, εκπομπή που την κάνει γνωστή σε Αγγλία, Καναδά, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και Ασία.
http://www.youtube.com/watch?v=yWk4SwnsHJg
Το 1964, η Νάνα Μούσχουρη τιμάται στη Γερμανία με το αργυρό μετάλλιο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού του Baden-Baden. Ο Michel Legrand αρχίζει να συνεργάζεται μαζί της τακτικά και το 1965 ηχογραφούν το θρυλικό “Παιδί με το ταμπούρλο”. Την ίδια χρονιά ηχογραφεί ένα καινούργιο δίσκο στις ΗΠΑ : “Nana sings” με παραγωγό τον μεγάλο Bobby Scott δημιουργό, μεταξύ άλλων, του “A taste of honey” και στη συνέχεια περιοδεύει με τον Harry Belafonte μέχρι το 1966.

Συνεχίζει να ηχογραφεί δίσκους στα γαλλικά που όλοι γνωρίζουν τεράστια επιτυχία και γίνονται χρυσοί ή πλατινένιοι. Η επιτυχία της αποτυπώνεται επί σκηνής στο Olympia τον Οκτώβριο του 1967. Συνεχίζει, ωστόσο, να ηχογραφεί και στα γερμανικά και στα αγγλικά.

Το 1969, κυκλοφορεί το “Over and Over”, ο πρώτος της δίσκος στην αγγλική αγορά που παραμένει στα charts περισσότερο από 100 εβδομάδες. Η επιτυχία είναι τεράστια και η δημοτικότητά της στην Αγγλία ανεβαίνει. Η πρώτη συναυλία της στο Albert Hall του Λονδίνου, γίνεται sold out μέσα σε λίγες ώρες. Από τη χρονιά αυτή και για πολλά χρόνια θα παραμείνει η πιο αγαπημένη τραγουδίστρια σʼ αυτή τη χώρα.

Οι επιτυχίες στις πέντε ηπείρους συνεχίζονται αδιάκοπα : το 1974, αποκτά 19 χρυσούς δίσκους στην Αυστραλία, 9 στη Νέα Ζηλανδία και 12 στην Ευρώπη καθώς και ένα διαμαντένιο δίσκο στην Ολλανδία για τις πωλήσεις του θρυλικού δίσκου “NANAʼs book of songs”.
Το 1975, φωτογραφίζεται για πρώτη φορά μπροστά σε έναν τοίχο με χρυσούς δίσκους που προέρχονται από τις 5 ηπείρους. Σημειώνουμε, ως σπανιότατη για την εποχή διάκριση και μια χρυσή κασέτα. Κάνει παραλλήλως τρεις μεγάλες σταδιοδρομίες σε τρεις διαφορετικές γλώσσες. Οι δίσκοι της, ιδίως εκείνοι στην αγγλική γλώσσα, κυκλοφορούν παγκοσμίως.
Η δεκαετία του ʼ70 τελειώνει βρίσκοντας τη Νάνα σε μια περιοδεία με περισσότερες από 70 συναυλίες στις ΗΠΑ και τον Καναδά, όπου ο δίσκος της “Roses and Sunshine” γίνεται διπλά πλατινένιος. Δίνει επίσης συναυλίες τεσσάρων εβδομάδων στο Olympia, όπου η δισκογραφική της εταιρεία της απονέμει 69 χρυσούς και πλατινένιους δίσκους, από τις πέντε ηπείρους.

Στην αρχή της δεκαετίας του ʼ80, το καινούργιο της hit “Je chante avec toi liberte”, βασισμένο στη κλασσική μελωδία από το Nabucco του Verdi διασκευασμένο επίσης στα αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά και πορτογαλικά, γίνεται νούμερο 1 σε πωλήσεις στη Γαλλία, όπου ο δίσκος γίνεται δύο φορές πλατινένιος. Την ίδια χρονιά, τιμάται με το “Golden Ticket” για περισσότερα από 100.000 εισιτήρια που πωλήθηκαν σε λίγες μέρες για την περιοδεία της στη Γερμανία. Ο Bob Dylan γράφει ειδικά γιʼ αυτήν το τραγούδι “Every grain of sand” που συμπεριλαμβάνεται στο δίσκο “Song for liberty”.

Τότε, ύστερα από απουσία 20 ετών, η Νάνα κάνει τη μεγάλη της επιστροφή στη χώρα που ξεκίνησε. Στις 23 και 24 Ιουλίου 1984 τραγουδά στο κατάμεστο Ηρώδειο, κάτω από την Ακρόπολη, συναυλία που συχνά δηλώνει ότι θα παραμείνει για πάντα η πιο γλυκιά της ανάμνηση στη σκηνή. Από τότε, αποφασίζει να ηχογραφήσει νέους δίσκους στα ελληνικά για το κοινό και κυκλοφορεί «Η ενδεκάτη εντολή» του Γιώργου Χατζηνάσιου σε στίχους του αγαπημένου της φίλου Νίκου Γκάτσου.
http://www.youtube.com/watch?v=yfkiQjQn7bI
Το 1986 δίνει περισσότερες από 200 συναυλίες στη Γερμανία, την Αυστρία, την Ελβετία, τη Σκανδιναβία, τη Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, τις Φιλιππίνες, τον Καναδά, το Βέλγιο, την Ολλανδία, την Αγγλία, την Ιρλανδία και τη Γαλλία. Την ίδια χρονιά ηχογραφεί έναν δίσκο στα ισπανικά και έναν στα πορτογαλικά που γίνονται αμέσως επιτυχίες. Το ίδιο ισχύει και για όλους του επόμενους δίσκους της στα ισπανικά που γίνονται αυτομάτως χρυσοί ή πλατινένιοι όχι μόνον στην Ισπανία αλλά και στην Νότιο Αμερική, όπου την αποκαλούν “Nana Latina”.
Το 1987, στο απόγειο της δημοτικότητάς της, η Νάνα κυκλοφορεί δύο δίσκους στα αγγλικά: “Love me tender” για την αγορά του Καναδά και ένα ακόμα για την διεθνή αγορά με παραγωγό τον Tony Visconti και τίτλο “Νάνα”. Την ίδια χρονιά κυκλοφορούν τρεις ακόμα δίσκοι: ένας γερμανικός, ένας γαλλικός και ένας ισπανικός. Τον Σεπτέμβριο, ξαναγυρνά στην Ελλάδα και τραγουδά ξανά για μια βραδιά στο Ηρώδειο.

Ακολουθεί μια συναυλία στο Ολυμπιακό Στάδιο μπροστά σε 100.000 Αθηναίους, όπου ξανασμίγει με τον Μάνο Χατζιδάκι. Ένας πραγματικός θρίαμβος! Η συναυλία αυτή γίνεται αφορμή να ξανασυνεργαστεί με τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Νίκο Γκάτσο ηχογραφώντας τον δίσκο «Οι Μύθοι μιας Γυναίκας», ενώ στη Γαλλία ηχογραφεί ένα διπλό δίσκο κλασσικής μουσικής ως ανάμνηση των χρόνων που πέρασε στο Ωδείο Αθηνών.

Θα τελειώσει τη χρονιά με μια περιοδεία ενός μήνα σε έξι χώρες της Ασίας, όπου την θεωρούν ένα πραγματικό ζωντανό θρύλο: Κορέα, Σιγκαπούρη, Χονγκ-Κονγκ, Μαλαισία, Ταϊλάνδη, Ταϊβάν θα την υποδεχθούν ως βασίλισσα. Δεν είναι τυχαίο ότι ένα από τα ελληνικά τραγούδια της, το «Με το άσπρο μου μαντίλι», θεωρείται ως μια από τις πιο όμορφες μελωδίες του αιώνα από τους Κορεάτες.
H περιοδεία ολοκληρώνεται τον Δεκέμβριο του 1989 με μια σειρά συναυλιών στο Zenith στο Παρίσι και μια αξέχαστη συναυλία στο Barbican Center με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λονδίνου ακριβώς πριν τα Χριστούγεννα.
Τη δεκαετία του ʼ90, η Νάνα συνεχίζει να ηχογραφεί τακτικά σε πέντε γλώσσες : γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά και ελληνικά. Οι πωλήσεις κάθε δίσκου της ανέρχονται σε εκατομμύρια αντίτυπα κάθε φορά και κάθε νέα κυκλοφορία συνοδεύεται με συναυλίες σε όλο τον κόσμο.
Το 1990, το “Only love”, μια συλλογή με τις πιο μεγάλες αγγλικές επιτυχίες της κυκλοφορεί στις ΗΠΑ και πουλά εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα. Ξεκινά τότε μια σειρά από περιοδείες στην Βόρειο Αμερική, από τη Νέα Ορλεάνη ως την Πασαντένα και από το Σιάτλ μέχρι το Ντάλλας, όπου γεμίζει κάθε φόρα τα θέατρα.

Η δεκαετία του ʼ90 κυλάει με περιοδείες σε όλον τον κόσμο, πολλές από τις οποίες δίνει ως Πρέσβειρα Καλής Θέλησης της Unicef, διαθέτοντας τα έσοδά τους για τις ανάγκες των παιδιών σʼ ολόκληρο τον κόσμο. Ως Πρέσβειρα της Unicef συναντά αρχηγούς κρατών, για να προβάλλει τα δικαιώματα των παιδιών και να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσής τους.
Αποδέχτηκε πρόταση του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας να την συμπεριλάβει στην λίστα των Ευρωβουλευτών και εξελέγη το 1994.
Από τότε, η Νάνα συμφιλιώνει τις περιοδείες της σε ολόκληρο τον κόσμο με τις διάφορες δραστηριότητές της για τη Unicef και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Πάντοτε ανήσυχη για τα δικαιώματα των παιδιών, η Νάνα τρέχει σε όλο τον κόσμο με την Unicef : στο Βιετνάμ, την Κένυα, τη Γουατεμάλα και τη Γιουγκοσλαβία. Εκεί, στο πληγωμένο από τον πόλεμο Σαράγεβο θα εγκαινιάσει ένα σχολείο για μαθητές όλων των θρησκευμάτων, που κατασκευάστηκε με τα έσοδα από μία συναυλία της στη Γερμανία.
Το 1999, η Νάνα ολοκληρώνει τη θητεία της στο Ευρωκοινοβούλιο με μια σημαντική επιτυχία: Το Πρόγραμμα Πλαίσιο Πολιτισμός 2000-2004, του οποίου ήταν εισηγήτρια, υιοθετήθηκε με συντριπτική πλειοψηφία. Το IFPI θα της απονείμει στο Λονδίνο, την ίδια χρονιά, ένα ειδικό βραβείο για τη σημαντική συνδρομή της στην υπερψήφιση της Οδηγίας για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας.
Κάποτε, ο επιστήθιος φίλος της Νίκος Γκάτσος είχε πει πως «αυτό το κορίτσι είναι ένα καράβι που ταξιδεύει».
Ταυτόχρονα, ηχογραφεί έναν καινούργιο δίσκο στα ισπανικά, το «Nana Latina», στον οποίο συμπεριλαμβάνεται το “Se Que Volveras”, ντουέτο με τον Julio Iglesias και γίνεται χρυσός δίσκος στη Βενεζουέλα και πλατινένιος στη Χιλή και την Αργεντινή.

Το 1997, κυκλοφορεί στην Αμερική ένα καινούργιο δίσκο στα αγγλικά: το “Return to Love” και μια περιοδεία δύο μηνών κατά τη διάρκεια της οποίας θριαμβεύει στο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης και στο Pantage Theatre στο Λος Άντζελες.
Ύστερα από μια περιοδεία στον Καναδά τον Σεπτέμβριο και μια εξαιρετική “Συναυλία για την Ειρήνη” στον Καθεδρικό Ναό St John the Divine της Νέας Υόρκης που έγινε με την ευκαιρία της πρώτης επίσκεψης του Πατριάρχη Βαρθολομαίου στις ΗΠΑ, η Νάνα επιστρέφει στη Γαλλία με ένα νέο δίσκο στα γαλλικά και τελειώνει τη χρονιά στο Παρίσι με μια σειρά συναυλιών στο νέο Olympia. Το 1998 και 2000 τραγούδησε στη Μεγάλη Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη.
Το 1998, ύστερα από μια σειρά συναυλιών σε όλο τον κόσμο καταλήγει και πάλι στην Αθήνα, ύστερα από έξι χρόνια απουσίας, στον επιβλητικό χώρο του Ηρωδείου: Εκεί θα τραγουδήσει συντροφιά με τον Charles Aznavour, τον Jean – Claude Brialy και τον Γιάννη Πάριο σε μια συναυλία για το Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη και τη χρηματοδότηση του νέου Μουσείου της Ακρόπολης.
Στην Ελλάδα η Νάνα Μούσχουρη συνηθίζει να δίνει συναυλίες πάντα για κάποιο σκοπό : Ωδείο Ηρώδου Αττικού (2003 /Ε.Π.Ι.Ψ.Υ) , Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (2003/ΕΛ.Ε.Π.Α.Π.) , Κομοτηνή (2005 /HELLENIC AID).
Στο βιογραφικό της χωρούν 1.600 ηχογραφημένα τραγούδια σε οκτώ γλώσσες, 450 δίσκοι παγκοσμίως από τους οποίους πάνω από 350 έγιναν χρυσοί και πλατινένιοι. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της IFPI, οι πωλήσεις των δίσκων της έχουν ξεπεράσει τα 300 εκατομμύρια παγκοσμίως, γεγονός που την κατατάσσει μετά τους Beatles και τον Elvis Prisley. Σε επιβράβευση αυτής της ιδιαίτερης δισκογραφικής σταδιοδρομίας, η IFPI της απένειμε το 1997 στις Βρυξέλλες το Multiplatinum European Award.
Στη Γαλλία, είναι η γυναίκα καλλιτέχνης που έχει τους περισσότερους χρυσούς δίσκους, από την εποχή που καθιερώθηκε ο θεσμός το 1974, και δεκάδες τιμητικά βραβεία της έχουν δοθεί σε πολλές χώρες.

Τα τελευταία τριάντα χρόνια έδινε κατά μέσο όρο 100 συναυλίες το χρόνο. Και όλα αυτά τα χρόνια μοίραζε στο πρόγραμμα τα ελληνικά τραγούδια με τα ξένα. Τελικά, τα ελληνικά τραγούδια υπήρξαν πάντα τα δυνατά σημεία των συναυλιών της, όπως αναφέρει στο βιβλίο «Το όνομα μου είναι Νάνα» του Φώτη Απέργη που κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο Λιβάνη.
Μέχρι σήμερα έχει ηχογραφήσει πάνω από 1.500 τραγούδια σε επτά γλώσσες: ελληνικά, γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά και πορτογαλικά. Αλλά και στις συναυλίες της, αναζητώντας τις παραδοσιακές εκφράσεις των χωρών που επισκέπτεται και επιδιώκοντας την άμεση επικοινωνία με το κοινό της, ερμηνεύει τραγούδια στην αυθεντική γλώσσα τους: στα ιαπωνικά, ολλανδικά, πορτογαλικά, κινέζικα και σε διάφορες τοπικές διαλέκτους.

Έχει λάβει πάνω από 350 χρυσούς και πλατινένιους δίσκους σε πολλές χώρες. Από το “White Rose of Athens” (Το Λευκό Ρόδο της Αθήνας) που ήταν και ο πρώτος της χρυσός δίσκος στα Γερμανικά, το 1961 και την έκανε γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο, μέχρι τον τελευταίο της δίσκο «Μια φωνή από την καρδιά» που έγινε χρυσός στη Δανία στο τέλος Ιανουαρίου 2003. Ακόμα και δίσκοι της που επανεκδίδονται, όπως το “The girl from Greece sings”, ηχογράφηση του 1962 με τον Quincy Jones που επανεκδόθηκε το 2002, έγινε χρυσός στη Γερμανία και την Αγγλία.
Στην αρχή της νέας χιλιετίας, η Mercury κυκλοφορεί ένα εντελώς νέο δίσκο, το Classic, που συμπεριλαμβάνει δεκαοκτώ κομμάτια του κλασσικού ρεπερτορίου, τα οποία ερμηνεύει σε επτά γλώσσες η Νάνα : η χρυσή φωνή.
Το 2001, επανεκδίδεται ο δίσκος Nana Mouskouri in New York με παραγωγό τον Quincy Jones και γίνεται δίσκος της χρονιάς στα HMV Awards στην Αγγλία και χρυσός (στην κατηγορία Jazz) στην Γερμανία το 2002.
Το 2004 η Νάνα Μούσχουρη ξεκίνησε από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών την Παγκόσμια Αποχαιρετιστήρια Περιοδεία (Farewell World Tour). Το 2008 η περιοδεία ολοκληρώνεται στην Ελλάδα.

Το 2006 ήταν μία πολύ παραγωγική χρονιά όσον αφορά τις δραστηριότητες της στην Ελλάδα. Τον Μάιο κυκλοφόρησε μετά από 12 χρόνια νέο δίσκο με τίτλο, «Μόνη Περπατώ», ενώ τον Νοέμβριου εκδόθηκε για πρώτη φορά η βιογραφία της με τίτλο «Το Όνομά μου είναι Νάνα».

Το 2010, ως απάντηση στην οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα που προκαλείται από υπερβολικό έλλειμμα, η Νάνα Μούσχουρη ανακοίνωσε ότι θα παραιτηθεί από τη σύνταξή της, για να συμβάλει στην ανάκαμψη της χώρας.
Σχολίασε σχετικά: “Παντού βλέπω ιστορίες πτώχευσης για τη χώρα μου. Και οι άνθρωποι είναι επιθετικοί γι’ αυτό. Είναι τρομακτικό. Και είναι οδυνηρό για ‘μένα. Κανείς δε θέλει να αντιμετωπίζεται η χώρα του άσχημα. Είναι απογοητευτικό και πολύ λυπηρό.”

Στις 10 Οκτωβρίου 2011, κυκλοφορεί από τη Universal Music ο νέος δίσκος της διεθνούς Ελληνίδας τραγουδίστριας, με τίτλο «Τραγούδια από τα Ελληνικά Νησιά».
Στο δίσκο συμμετέχουν οι: Χάρις Αλεξίου, Μανώλης Μητσιάς, Νατάσα Θεοδωρίδου, Έλενα Παπαρίζου και Νίκος Αλιάγας, ενώ το εξώφυλλο έχει σχεδιάσει ο Jean Paul Gaultier.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ
Το 1994 τιμήθηκε από τον Πάπα και τον Πατριάρχη στη Ρώμη.
Από το 1986 είναι Ιππότης των Γραμμάτων και των Τεχνών στην Γαλλία, ενώ το 1997 ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Jacques Chirac της απένειμε τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής (Chevallier De La Legion dʼHonneur).
Tο 2007 ο Γάλλος Πρωθυπουργός Dominique de Villepin την αναβαθμίζει παρασημοφορώντας την με το μετάλλιο του Αξιωματικού της Λεγεώνας της Τιμής (Officier De La Legion dʼHonneur).
Είναι αγγελιαφόρος της Ειρήνης δίπλα στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Κόφι Ανάν.
Τον Φεβρουάριο του 2007 ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας την παρασημοφορεί με το μετάλλιο του Ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγματος της Ευποιίας.
Μερικά από τα βραβεία που της έχουν απονεμηθεί :
-Πρώτο και Δεύτερο Βραβείο στο Πρώτο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού, 1959
-Πρώτο Βραβείο στο Φεστιβάλ Μεσογειακού Τραγουδιού της Βαρκελώνης, 1960
-«Αργυρό Λιοντάρι» από το Radio Luxembourg, 1961
-Βραβείο Charles Cros της Γαλλικής Μουσικής Ακαδημίας, 1963
-Δεύτερο βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού του Baden-Baden, 1964
-Edison Award Statue, 1971
-Χρυσή Τουλίπα στην Ολλανδία, 1975
-Golden Ticket στην Γερμανία, 1980 και 1981
-Βραβείο Αθηναγόρα στην Αμερική, 1998
-The World Children Award of Unicef, 1997
-Το 1999, η IFPI της απένειμε ειδικό βραβείο για τη σημαντική συνδρομή της στην υιοθέτηση της ευρωπαϊκής Οδηγίας για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών στην κοινωνία της πληροφορίας
Η ίδια εξακολουθεί να πιστεύει ότι το μεγαλύτερο βραβείο είναι η αγάπη του κοινού, όπως τη γνώρισε στη χώρα της στην αρχή της καριέρας της και στη συνέχεια σε όλον τον κόσμο.
Δισκογραφία:
Δείτε την εδώ:
Πηγές: www.facebook.com
www.stigmes.gr
el.wikipedia.org
Επιμέλεια-προσαρμογή: Σοφία Παφτούνου