Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ, Κ. Π. Καβάφης


  • Send Me An Angel

    Posted: 2012-01-12 18:16:20 UTC+02:00




    SED ME AN ANGEL

    Ο Σοφός άντρας είπε απλά περπάτα σ' αυτό
    τον δρόμο
    Στην αυγή του φωτός
    Ο άνεμος θα φυσά στο πρόσωπό σου
    Καθώς τα χρόνια περνάνε
    Άκου αυτή φωνή από βαθιά μέσα σου
    Είναι το κάλεσμα της καρδιάς σου
    Κλείσε τα μάτια σου και θα βρεις
    Τη δίοδο έξω από το σκοτάδι
    Εδώ είμαι εγώ
    Θα μου στείλεις έναν άγγελο
    Εδώ είμαι εγώ
    Στην γη του πρωινού αστεριού
    Ο Σοφός άντρας είπε μόνο βρες τον
    τόπο σου
    Στο μάτι της καταιγίδας
    Ψάξε για τα τριαντάφυλλα στο δρόμο σου
    Μόνο φυλάξου από τα αγκάθια
    Εδώ είμαι εγώ
    Θα μου στείλεις έναν άγγελο
    Εδώ είμαι εγώ
    Στην γη του πρωινού αστεριού
    Ο Σοφός άντρας είπε μόνο ύψωσε 
    το χέρι σου
    και άπλωσέ το για το ξόρκι
    Βρες την πόρτα για υποσχεθείσα γη
    Μόνο πίστευε στον εαυτό σου
    Άκουσε αυτή  τη φωνή από βαθιά μέσα σου
    Είναι το κάλεσμα της καρδιάς σου
    Κλείσε τα μάτια σου και θα βρεις
    Τη δίοδο έξω από το σκοτάδι
    Εδώ είμαι εγώ 
    Θα μου στείλεις έναν άγγελο
    Εδώ είμαι εγώ
    Στην γη του πρωινού αστεριού
    εδώ είμαι εγώ
    Θα μου στείλεις έναν άγγελο
    Εδώ είμαι εγώ
    Στην γη του πρωινού αστεριού








    "Στον  κάθε ένα από εμάς. όταν ερχόμαστε σ'αυτόν τον κόσμο  ανήκει και ένας φύλακας άγγελος. Κάθε ανθρώπινο όν, ανεξάρτητα από φυλή, πιστεύω, κοινωνικό επίπεδο, εμφάνιση ή μέγεθος, έχει το προνόμιο να έχει στο πλάι του έναν άγγελο που τον συντροφεύει καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του"
    David G. Walker, Οι Άγγελοι μπορούν να αλλάξουν την ζωή σου. 
  • GREECE

    Posted: 2011-12-23 00:41:58 UTC+02:00
  • Οι Άγγελοι μαθαίνουν να πετάνε, Στάθης Αρτινός

    Posted: 2012-01-12 19:14:33 UTC+02:00



    sembramos la semilla de nuestra esperanza, la semilla de nuestros logros futuros.Esta semilla germinará si es cuidada debidamente, en su momento dará un abundante fruto.... Las alas de la imaginación nacen de la tierra, pero se extienden hasta el cielo y más allá del cielo. Todo cuanto imaginemos y visualicemos ya existe en otro plano, ... el pensamiento imaginativo es una potente fuerza creadora de la naturaleza. También lo imaginado y visualizado por nosotros se convertirá en realidad en este plano, si recibe las energías necesarias para ello. Y aquí es donde los ángeles pueden intervenir de una manera decisiva.
    D. G. WALKER, Los Ángeles pueden cambiar tu vida.
  • Alfonsina y el mar, Tania Libertad

    Posted: 2011-12-23 00:47:16 UTC+02:00



    Η  ΑΛΦΟΝΣΙΝΑ ΚΑΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ
    Στην απαλή άμμο
    Που γλείφει η θάλασσα
    Το μικρό της αχνάρι
    Δεν θα φανεί πια
    Ένα μονοπάτι μοναχικό
    Λυπημένο και σιωπηλό έφτασε
    Μέχρι το βαθύ νερό
    Ένα μονοπάτι μοναχικό
    Πόνου βουβού έφτασε
    Μέχρι τον αφρό

    Ο Θεός  ξέρει τι οδύνη
    Σε συνόδεψε
    Τι πόνοι παλιοί
    Σώπασε η φωνή σου
    Για να ξαπλώσεις
    Νανουρισμένη από το τραγούδι
    Των θαλασσινών κοχυλιών
    Το τραγούδι που τραγουδά
    Στον σκούρο βυθό της θάλασσας
    Το κοχύλι.

    Φεύγεις Αλφονσίνα
    Με τη μοναξιά σου
    Τι καινούργια ποιήματα
    πήγες να ψάξεις;
    Μια φωνή αρχαία
    Του ανέμου και της αλμύρας
    Σου ξελογιάζει την ψυχή
    Και σου την παίρνει
    Και φεύγεις προς τα εκεί
    Όπως στα όνειρα
    Κοιμισμένη, Αλφονσίνα
    Ντυμένη με την θάλασσα.

    Πέντε μικρές σειρήνες
    Θα σε φέρουν
    Σε δρόμους από φύκια
    Και κοράλια
    Και φωσφορίζοντα
    Άλογα θαλάσσια θα κάνουν
    Ένα γύρο στο πλάι σου
    Και τα πλάσματα
    Του  νερού θα παίξουν
    Σύντομα δίπλα σου.

    Χαμήλωσέ μου την λάμπα
    Λίγο ακόμα
    Άφησέ με να κοιμηθώ
    Παραμάνα, εν ειρήνει
    Και αν με καλέσει εκείνος
    Μη του πεις ποτέ ότι είμαι εδώ
    Πες ότι έχω φύγει.

    Φεύγεις Αλφονσίνα
    Με τη μοναξιά σου
    Τι ποιήματα καινούργια
    Πήγες να ψάξεις;
    Μια φωνή αρχαία
    Του ανέμου και της αλμύρας
    Σου ξελογιάζει την ψυχή
    Και σου την παίρνει
    Και φεύγεις προς τα εκεί
    Όπως στα όνειρα
    Κοιμισμένη, Αλφονσίνα
    Ντυμένη με την θάλασσα.

    Ariel Ramirez
    Felix Luna
    Απόδοση από τα ισπανικά, Argy57







  • Hijo de la Luna

    Posted: 2011-12-23 02:43:24 UTC+02:00




    Ο Γιος της Σελήνης

    Ανόητος αυτός που δεν θα καταλάβει.
    Λέει ένας μύθος
    Ότι μια γυναίκα τσιγγάνα
    Ορκίστηκε στη Σελήνη
    Μέχρι το χάραμα.
    Κλαίγοντας ζητούσε
    Να έρθει η μέρα
    Να παντρευτεί έναν τσιγγάνο.

    "Θα έχεις τον άνδρα σου,
    μελαχροινή",
    Από τον ουρανό
    Μίλησε η ολόγιομη Σελήνη.
    "Όμως για αντάλλαγμα θέλω
    Τον πρώτο γιο που θα κάνεις σ' αυτόν.
    Όποια το παιδί της θυσιάζει
    Για να μην είναι μόνη
    Λίγο θα το αγαπούσε."

    Σελήνη θέλεις να γίνεις μητέρα
    Και δεν βρίσκεις αγάπη
    Που θα σε κάνει γυναίκα.
    Πες μου Σελήνη πλατινένια,
    Τι προσπαθείς να κάνεις
    Με ένα παιδί θνητό
    Γιο της Σελήνης.

    Από πατέρα κανελλί
    Γεννήθηκε ένα παιδί
    Λευκό όπως η ράχη
    Μιας ερμίνας,
    Με  μάτια γκριζα
    Αντί για της ελιάς
    Παιδί κατάλευκο  της Σελήνης.
    "Καταραμένη η μορφή του!
    Αυτός ο γιος είναι ενός λευκού
    Και εγώ δεν θα πάψω να το λέω."


    Σελήνη θέλεις να γίνεις μητέρα
    Και δεν βρίσκεις αγάπη
    Που θα σε κάνει γυναίκα.
    Πες μου Σελήνη πλατινιένα,
    Τι προσπαθείς να κάνεις
    Μ' ένα παιδί θνητό
    Γιο της Σελήνης.

    Ο τσιγγάνος όταν πίστεψε ότι είναι ατιμασμένος
    Πήγε στην γυναίκα του,
    Μαχαίρι στο χέρι.
    "Ποιανού είναι το παιδί;
    Με  έχεις απατήσει σίγουρα."
    Και την πλήγωσε θανάσιμα.
    Μετά πήγε στο λόφο
    Με το παιδί στην αγκαλιά
    Και εκεί το εγκατέλειψε.

    Σελήνη θέλεις να γίνεις μητέρα
    Και δεν βρίσκεις αγάπη
    Που θα σε κάνει γυναίκα.
    Πες μου Σελήνη πλατινιένα,
    Τι προσπαθείς να κάνεις
    Μ' ένα παιδί θνητό
    Γιο της Σελήνης.

    Και τις νύχτες
    Που θα έχει Πανσέληνο
    Θα είναι γιατί το παιδί
    Θα είναι καλά.
    Και αν το παιδί κλαίει
    Θα κατέβει η Σελήνη
    Για να του φτιάξει μία κούνια.
    Στίχοι:  José María Cano
    Απόδοση από τα ισπανικά: Argy57




    Hijo de la Luna

    Tonto él que no entienda
    Cuenta una leyenda
    Que una hembra gitana
    conjuró a la luna
    Hasta el amanecer.
    Llorando pedía
    Al llegar el día
    Desposar un calé.

    "Tendrás a tu hombre,
    Piel morena."
    Desde el cielo 
    Habló la luna llena.
    "Pero a cambio quiero
    El hijo primero
    Que le engendres a él.
    Que quien su hijo inmola
    Para no estar sola
    Poco le iba a querer."

    Luna quieres ser madre
    Y no encuentras querer
    Que te haga mujer.
    Dime, luna de plata,
    Qué pretendes hacer
    Con un niño de piel.
    Hijo de la luna.

    De padre canela
    Nació un niño
    Blanco como el lomo
    De un armiño,
    Con los ojos grises
    En vez de aceituna
    Niño albino de luna.
    "¡Maldita su estampa!
    Este hijo es de un payo
    Y yo no me callo."

    Luna quieres ser madre
    Y no encuentras querer
    Que te haga mujer.
    Dime, luna de plata,
    Qué pretendes hacer
    Con un niño de piel.
    Hijo de la luna.

    Gitano al creerse deshonrado,
    Se fue a su mujer,
    Cuchillo en mano.
    "¿De quien es el hijo?
    Me has engañado fijo."
    Y de muerte la hirió.
    Luego se hizo al monte
    Con el niño en brazos
    Y allí le abandonó.

    Luna quieres ser madre
    Y no encuentras querer
    Que te haga mujer.
    Dime, luna de plata,
    Qué pretendes hacer
    Con un niño de piel.
    Hijo de la luna.

    Y en las noches
    Que haya luna llena
    Será porque el niño
    Esté de buenas.
    Y si el niño llora
    Menguará la luna
    Para hacerle una cuna.

    Letras: José maría Cano



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου