Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΠΟΤΕ ΛΑΘΟΣ (VIDEO)
      
      
 
 
  
      
      Δείτε την τρυφερότητα, την επιμονή, την αγάπη που δείχνει το σκυλάκι της φωτογραφίας σε ένα παιδί με σύνδρομο down που δύσκολα θα συναντούσε από άλλους ανθρώπους...
      
      
 
 
  
      
      Δείτε την τρυφερότητα, την επιμονή, την αγάπη που δείχνει το σκυλάκι της φωτογραφίας σε ένα παιδί με σύνδρομο down που δύσκολα θα συναντούσε από άλλους ανθρώπους...
ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΙΣΩΣ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΙΚΗ.
ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΣΕ ΣΤΙΧΟΥΣ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΥΒ ΜΟΝΤΑΝ ΠΑΡΙΣΙ 1970 ΖΩΝΤΑΝΗ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ
ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΛΟΓΙΑΝΝΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ &ΧΟΡΩΔΙΑΣ
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
ΨΙΘΥΡΟΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΤΟΥ ΚΥΠΑΡΙΣΙΟΥ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΕΚΕΙΝΗ
ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΣΤΑ ΧΑΛΙΚΙΑ
ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΣΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ...ΕΥΤΥΧΙΑ
ΠΡΟΒΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΝΕΡΟΥΝΤΑ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
Η γη μας, γη πλατιά, ερημιές,
πλημμύρισε βουητό, μπράτσα, στόματα.
Μια βουβαμένη συλλαβή άναβε λίγο λίγο
συγκρατώντας το παράνομο ρόδο,
ωσότου οι πεδιάδες δονήθηκαν
όλο σίδερο κι καλπασμό.
Σκληρή η αλήθεια σαν αλέτρι.
Έσκισε τη γη, θεμέλιωσε τον πόθο,
έπνιξε τις φύτρες της προπαγάνδας τους
και λευτερώθηκε μέσα στη μυστική άνοιξη.
Είχε βουβαθεί το λουλούδι της, είχε κυνηγηθεί
το συναγμένος φως της, είχε χτυπηθεί
το μαζικό της προζύμι, των κρυμμένων
λάβαρων το φιλί,
αυτή όμως ξεπετάχτηκε σκίζοντας τοίχους
αποσπώντας τις φυλακές απ' τη γη.
Κούπα της έγινε ο σκούρος λαός.
Παράλαβε το εξοστρακισμένο υλικό
το διάδωσε στης θάλασσας τα πέρατα,
το κοπάνισε σ' αδάμαστα γουδιά
και βγήκε, με χτυπημένες σελίδες
και με την άνοιξη στο δρόμο.
Ώρα χτεσινή, ώρα μεσημεριού,
ώρα σημερινή ξανά, ώρα καρτερεμένη
ανάμεσα στο λεφτό που πέθανε και σ' αυτό 
που γεννιέται,
στην αγκαθιασμένη εποχή της ψευτιάς.
Πατρίδα, έχεις γεννηθεί από ξυλοκόπους,
απο τέκνα αβάφτιστα, απο μαραγκούς,
απο κείνους που δώσαν σαν παράξενο πουλί
μια σταγόνα αίμα πετούμενο
και σήμερα θα γεννηθείς και πάλι σκληρή,
μες απο εκεί που ο προδότης και ο δεσμοφύλακας
σε πιστεύανε παντοτινά θαμμένη.
Σήμερα, όπως και τότε, θα γεννηθείς απ' το λαό.
Σήμερα θα βγεις μες απ' το κάρβουνο και τη δρόσι.
Σήμερα θα καταφέρεις να τραντάξεις τις πόρτες
με χέρια κακοπαθιασμένα, με κομμάτια
ψυχής που περισώθηκε, με δέσμες
από βλέμματα που ο θάνατος δεν έσβησε:
εργαλεία φοβερά
κάτω απ' τα κουρέλια, έτοιμα για τη μάχη
MIA ΒΟΥΒΑΜΕΝΗ ΣΥΛΛΑΒΗ
ΑΝΑΒΕ ΛΙΓΟ ΛΙΓΟ ΣΥΓΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΡΟΔΟ.
ΩΣΠΟΥ ΟΙ ΠΕΔΙΑΔΕΣ ΔΟΝΗΘΗΚΑΝ ΟΛΟ ΣΙΔΕΡΟ ΚΑΙ ΚΑΛΠΑΣΜΟ
ΣΚΛΗΡΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΑΝ ΕΝΑ ΑΛΕΤΡΙ 
 TO EΞΩΦΥΛΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΚΤΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΝΤΑ
CANTO GENERAL
VIENNEN LOS PAJAROS.
Vienen los pajaros (ερχονται τα πουλιά) λοιπόν το πρώτο μέρος του canto,
 που αρχίζει με κρουστά όλων των κατηγοριών, ρυθμικά, σιγά, σιγά 
ανεβάζοντας τό κεντρικό μοτίβο, που ακούγεται με κλασσικές ακουστικές 
κιθάρες και σόλο μπουζούκι. Todo era vuelo en nuestra tierra (ολα ηταν 
ενα πέταγμα στην γή μας). Αν ξέρεις το κείμενο, απλά κλείνεις τα μάτια 
και αφήνεις την μουσική ιδιοφυία να σε ταξιδέψει στην άγνωστη και 
μακρινή παραδεισένια χώρα μεσα απο τις περιγραφές του ΝΕRUDA.Οι 
πολύχρωμοι παπαγάλοι το colibri προπαγανδίζουν με τα χρώματα και το 
τραγούδι τους την Αυγή του ANAJUAC. Kαι εκεί μέσα στο λαμπερό φώς της 
ημέρας μας έρχεται η ευωδιά των λουλουδιών του ΓΙΑΚΑΡΑΝΤΆ. Η Μαρία 
Φαραντούρη μαζί με την χορωδία τραγουδά για την Αραουκάρια με τις 
εχθρικές της λόγχες.
Τα αιώνια δένδρα της Χιλής ειναι όγκοι ζωντανοί, μαρτυρες υπαρξης και 
κυριαρχίας, τα πουλιά ταξιδεύουν σε σμήνη κατα το Περού.
Οι περιγραφές του NERUDA θυμίζουν έντονα τον Σεφέρη. ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.....
CANTO GENERAL
REVIEW
Το Γενικό Ασμα κυκλοφόρησε το 1980 σαν δίσκος Βυνιλίου.Σε πολυτελή
για εκείνη την εποχή έκδοση με ένθετο που περιλάμβανε του στίχους στα
Λατινοαμερικανικά (Χιλιανή γλώσσα) και την μετάφραση στα Ελληνικά.
Αγόρασα τον δίσκο και τον άνοιξα για να δω περι τινος επρόκειτο. 
Παράληλα εβαλα και τον δίσκο να παίζει. Η μουσική με συνεπήρε αμμέσως, 
και διαβάζοντας τους στίχους του μεγάλου ποιητή, μεταφερόμουν νοερά στο 
κλίμα και την ατμόσφαιρα της Χιλής.
Η πολύπαθη αυτή χώρα δεν ήταν δυνατόν να διαφύγει της προσοχής ενός 
καλλιτέχνη οπως του κ.Θεοδωράκη.
Vienen los pajaros (ερχονται τα πουλιά)
 λοιπόν το πρώτο μέρος του canto , πού αρχίζει με κρουστά όλων των 
κατηγοριών ,ρυθμικά,σιγά ,σιγά ανεβάζοντας τό κεντρικό μοτίβο, που 
ακούγεται με κλασσικές ακουστικές κιθάρες και σόλο μπουζούκι. Todo era vuelo en nuestra tierra (ολα ηταν ενα πέταγμα στην γή μας).
Eδω σε αυτο το σημείο πρέπει αναγκαστικά να ξεκαθαρισθεί οτι η επίσημη 
ηχογράφηση τού εργου και κυκλοφορία του σε cd διαφέρει πάρα πολύ απο την
 αυθεντική πρώτη έκδοση. Οπαλμός ο ρυθμός και η ένταση ήταν έκδηλα σε 
εκείνη την εκτέλεση μετα κρουστά του Στρασβούργου,με μια Φαραντούρη να 
μετατρέπεται σε ζωντανο ΑΛΜΠΑΤΡΟΣ και να μας μεταφέρει στις χιονισμένες 
βουνοκορφές της Χιλής.
Δεν υπάρχει αυτη η ατμόσφαιρα στις 
επίσημες ηχογραφήσεις του έργου πού είναι μάλλον ζωτανές ηχογραφήσεις 
από συναυλίες.Το βυνίλιο είναι πιά εξαφανισμένο και ένα καθαρό αντίγραφο
 στοιχίζει πάνω απο 100 ευρω.Η εταιρεία που το κυκλοφόρησε πρώτη ήταν η 
COLUMBIA. Περιέργως βρήκα ορισμένα αντίγραφα του αρχικού LP ΣΤΟ E 
BAY.CO.UK,αλλά ενω η τιμή είναι χαμηλή δεν είναι ξεκάθαρο εάν είναι 
καθαρό.
ΣΠΑΝΙΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΠΡΟΒΕΣ ΑΠΟ ΤΟ CANTO GENERAL ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ.
ΣΗΜ.Η περιγραφή του έργου Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ εγινε με βάση το διπλό 
αλμπουμ που κυκλοφόρησε σε Βινύλιο το 1974. Περιείχε και την ζωντανη ηχογράφηση
του εργου ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ. Το cd που κυκλοφορεί με τον ίδιο τίτλο θα αξιοληγηθεί και θα γίνει αναφορά σε αυτό τίς επόμενες ημέρες.
MUSIC THROUGH THE YEARS
Μπορεί
 ο ίδιος ο Μίκης να λέει οτι η 9 η Συμφωνία τού Beethoven τον συμάδεψε 
για πάντα, όμως οι επιδράσεις του Στραβίνσκυ είναι πασιφανείς στα δύο 
μεγάλα Ορατόρια, το Αξιον Εστί καί το CANTO GENERAL . Eiδικότερα στο σε χώρα μακρινή και αρυτίδωτη τώρα πορεύομαι,
 η ορχήστρα και το πιάνο παραπέμπουν  στην Συμφωνία σε τρία μέρη τού 
Στραβίνσκυ. Αυτό δεν σημαίνει οτι το συμφωνικό  έργο τού Μίκη 
υπολείπεται απο εκείνο τού διάσημου Ρώσου μεταρυθμιστή. Σε μία σπάνια 
φορά πού ο κ.ΛΑΜΠΡΆΚΗΣ επέτρεψε την απ ευθείας μετάδοση συμφωνικής 
συναυλίας παρακολούθησα τον συνθέτη να διευθύνη μια απο τίς Συμφωνίες 
του. Την εβδόμη .  Ηταν ενα εργο πού μονον εκείνοι οι ευφυείς που ειναι 
εξοικιωμένοι με το έργο του Μάλερ, του Βεμπερν , του Μπέργκ ισως , θα 
μπορούσαν να αντιληφθούν γρήγορα και να ενθουσιαστούν.Μια λαμπρή 
βραδυά.Ελπίζω οι Μεγαρίτες(εννοώ τους ανθρώπους τού μεγάρου μουσικής) να
 εχουν διασώσει τα ανεκτίμητα αυτά κειμήλια και να τα κυκλοφορήσουν 
κάποτε σε dvd για να μπορέσουν οι ενδιαφερόμενοι να μελετήσουν το έργο 
αυτού του γίγαντα της μουσικής.Στην ζωντανη καταγραφή της συναυλίας του 
στην Βαυαρία,  τού μπαλλέτου του Αλέξης Ζoρμπάς , δίνει μια συνέντευξη 
ΣΤΟΝ AUGUST EVERDING, οπου αναλύει περίπου το ύφος και το στύλ  της 
μουσικής του.
Εκείνο που βγαίνει απο την συνέντευξη είναι οτι ο Θεοδωράκης- μουσικός 
καθαρά και ξάστερα συμφωνικος_χρησιμοποίησε τα λαικά όργανα για να 
μπορέσει να επικοινωνήσει με τις μεγάλες λαικές μάζες των οποίων το αυτί
 δεν ήταν εξοικειωμένο να ακούσει συμφωνική μουσική με την γνωστή μεχρι 
το 1950 έννοια του όρου.Το αποτέλεσμα ήταν να γεννηθούνμεγάλα έργα , τα 
οποία παραμένουν ΕΘΝΙΚΉ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ, μιάς και οι μεγαλύτεροι Ελληνες 
ποιητές μελοποιήθηκαν και το έργο τους εγινε γνωστὀ στον πολύ κόσμο.Κάθε
 προσπάθεια τακτοποίησης η μάλλον ταυτοποίησης και ένταξης σε σχολές και
 τεχνοτροπίες του έργου του,  είναι ανώφελη και κουραστική. Δεν αφορά 
στο ευρύτερο κοινό πού χρησιμοποίησε την τέχνη και την μουσική του για 
να εκφρασθεί στίς δυσκολότερες για το πρώτο ώρες της πορείας του στον 
χρόνο. Στο έργο του ΑΛΕΞΗΣ ΖΟΡΜΠΑΣ μπόρεσα να διακρίνω ενα δαιμόνιο 
συνθέτη, εναν βαθύ γνώστη των ορχηστρώσεων και γενικότερα της τεχνικής 
της ορχήστρας. Ο ΜΙΚΗΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΥΠΗΡΞΕ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΖΟΡΜΠΑ.........
 Η
 Περιπτωση του συνθέτη ,μοναδικη στην Ιστορία της μουσικής , κομμένου 
και αποκλεισμένου απο όλα τα ραδιόφωνα της χώρας εξακολουθεί να 
απασχολεί το μυαλό ορισμένων ονειροπόλων και ρομαντικών. Αυτό ομως δεν 
αλλάζει την ζοφερή και θλιβερή Ελληνική μουσική πραγματικότητα. 
Ανυποψίαστοι οι νεοέλληνες παραδωμένοι στίς έγχρωμες εκ δυσμών 
τραγουδιάρες καλλονές,στο rap και το hip-hop, μεθούν με το πρόστυχο 
κρασί της λήθης,το κρασί της διαγραφής και τής υποτίμησης,κάθε αξιόλογου
 πολιτιστικού δρώμενου και κάθε  εργου που αποτελεί πολιτιστική 
κληρονομιά.Αυτό βέβαια δεν αφορά σε όλους, ομως η διαπίστωση παραμένει 
ίδια εδω και κάμποσα χρόνια,η μουσική τού Θεοδωράκη είναι ξεχασμένη απο 
τα ΜΜΕ .