Στην Σκιά Του Ανθρώπου
Διάφανη γλιστρώ
στην λεωφόρο του αναπάντεχου
Καθρέφτης σου είμαι
ανεστραμμένο είδωλο σου
Φοβάσαι τις σκιές μου
φοβήθηκα τα σκοτάδια σου
Φόρεσα ρούχο βασιλικό
πορφύρα και πετράδια
Σε ανθρώπινη κρίση δόθηκα
ιλαρό υπερθέαμα
Σαλτιμπάγκος της ψυχής
αιχμάλωτη λέαινα
Παραμορφωμένος αντικατοπτρισμός
και πόσο θλιβερό φαντάζει
το πλουμιστό το ρούχο
σ ΄ ένα τρισάθλιο κορμί _
Levina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου