Γλυκό ζωής αμάρτημα.

Γλυκό ζωής αμάρτημα.

Γλυκό ζωής αμάρτημα.
***
Ήθελα σήμερα φωτιά
βαθιά στα σωθικά μου
Να κάψει όλο τον έρωτα
κι εσύ να είσαι δικιά μου

Πέταξα πέρα τις σιωπές
μίλησα στην αγάπη
Και ήρθα θε μου να σε δω
ταξίδι δίχως δάκρυ

Στολίστηκες τον έρωτα
το πάθος νυχτικό σου
Για βράδια αξημέρωτα
με θες είπες δικό σου

Άρωμα από το σώμα σου
εικόνα η μορφή σου
Προσκύνησα σαν προσευχή
την ήβη τη δική σου

Αγγίζω κάθε σου πτυχή
γνωρίζω το σφυγμό σου
Γεύομαι κάθε σου στιγμή
τον πόθο το δικό σου

Ανάσα εγώ πνοή εσύ
στα χέρια  την αφή μας
Καυτή του έρωτα στιγμή
και η έκρηξη δική μας

Δικό μας σύμπαν ιερό
ξεκίνησαν οι νόμοι
Της ηδονής μες τον καιρό
ανοίξανε οι δρόμοι

Καλπάζει ο έρωτας ξανά
να φτάσει το ρυθμό μας
Να νοιώσει τις δονήσεις μας
ν αντέξει το σεισμό μας

Κάθε σου ψίθυρος εσύ
εγώ κάθε μου θέλω
Θε μου σ αυτή τη φυλακή
αιώνια να μένω

Ψυχή μου μάτια μου γλυκά
ζωή μου ομορφιά μου
Οι λέξεις γίναν  βογκητά
στο στήθος στην καρδιά μου

Το κάθε κύμα κόκκινο
κρασί απ' τα δυο σου χείλη
Η Αφροδίτη σου σκιρτά
στο στόμα μου να στείλει

Σταμάτησε η αναπνοή
γεύομαι της ζωής σου
Το λάγνο ανθό του έρωτα
λες κάνε με δική σου

Γλυκό ζωής αμάρτημα
άνοιξε κάθε δρόμο
Τον άγγιξα περπάτησα
κατήργησα το νόμο

Στη λόγχη του ο έρωτας
κάρφωσε το κορμί σου
Τι αισθάνομαι μη με ρωτάς
χάνομαι στην ψυχή σου

Μαζεύτηκαν οι άνεμοι
τυφώνες και φωτιές μας
Μας σήκωσαν μας κάψανε
μέσα στις ηδονές μας

Στόμα μου χείλη έρωτα
έλα ξανά φιλί μου
Της Αφροδίτης μέρωμα
ξεκίνησε μαζί μου

Χίλιες φορές ανάσα μου
γραμμένη τής ζωής μου
Και μια που σήμερα τη ζω
ανάσταση ψυχής μου

Ξανά, ξανά και πάλι εδώ
ν' ανοίξουμε φτερά μας
Να φτάσουμε στον ουρανό
όπως στα όνειρά μας
***

20 Οκτ 2012
***
Ποίηση:Γιάννης Παππάς