και τελικά;
Δεν ξέρω αν κάποιες καταστάσεις συνηθίζονται ή αν αυτές θα σηματοδοτήσουν σαν πελώρια αγκάθια τη ζωή μας / ξεχνάω για μερικά λεπτά που καμμιά φορά μπορεί να ξεπερνούν την ώρα και μετά θυμάμαι και τινάζομαι / περνάω από γειτονιές και λυπάμαι, πραγματικά λυπάμαι / πόσο ανούσια μπορεί να μοιάζουν όλα / και τελικά η ψύχα; ποιά είναι η ψύχα; / βροχή και λύπη, πολύ λύπη / ήθελα μια απογευματινή βόλτα στην παραλία, αλλά μόνη; αξίζει σ΄αυτή τη βόλτα να είσαι μόνη; / θυμός / μερικές φορές μακάρι να μπορούσα να μην σκέφτομαι, ούτε να κοιμηθώ θέλω, κάπου να αφοσιωθώ, σε ένα συμβάν κυρίως αυτό θα ήθελα / νομίζω πως πονάει η ψυχή μου και μετά θυμώνω γιατί λέω αυτό ήταν; και ποτέ δεν προλάβαμε να διορθώσουμε κάτι / άραγε οι άλλοι νιώθουν ποτέ ενοχές απέναντι μου; / ενοχές ουσιαστικές, τόσο που να μπορούσαν αληθινά να αλλάξουν / ...απο με το φεγγαρι αγκαλια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου