~ * ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ * ~

~ * ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ * ~

Συνέχισε να πιστεύεις ότι με το συναίσθημα και τη δουλειά σου

συμμετέχεις στα σπουδαιότερα πράγματα.

Όσο εντονότερα καλλιεργείς μέσα σου αυτή την πεποίθηση,

τόσο η πραγματικότητα και ο κόσμος προοδεύουν

και βελτιώνονται....

RAINER MARIA RILKE

Δεν μπορείς να βοηθήσεις κάποιον να ανέβει ψηλότερα,

χωρίς εσύ ο ίδιος να είσαι πιό κοντά στην κορυφή...

ΠΑΡΟΙΜΙΑ

Το να ξέρεις ποιό είναι το σωστό και να μην το κάνεις....

είναι η χειρότερη δειλία......

ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΣ

Είμαι μόνο ένας, αλλά και πάλι καλά που είμαι ένας.

Δεν μπορώ να κάνω τα πάντα, αλλά και πάλι

κάτι μπορώ να κάνω.....

Κι επειδή δεν μπορώ να κάνω τα πάντα,

δεν θα αρνηθώ να κάνω το κάτι που μπορώ να κάνω.....

EDWARD  E.  HALE

Αν πιστεύεις πωσ είσαι πολύ μικρός για να είσαι αποτελεσμετικός,

δεν έχεις ποτέ βρεθεί στο κρεβάτι μ 'ένα κουνούπι.........

ANITA RODDIK

Καλύτερα να είσαι μόνος.....

παρά με κακή παρέα......

GEORGE WASHINGTON

Tο θάρρος μας δοκιμάζεται...

όταν ανήκουμε στην μειοψηφία.

RALPH W. SOCKMAN

Νέοι Ήχοι στο Παμπάλαιο Νερό

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΑΥΣΤΗΡΕΣ ΜΟΡΦΕΣ | Β' ΠΕΡΙΟΔΟΣ

Δ. Ι. ΑΝΤΩΝΙΟΥ, Είκοσι χάικου 

27.01.2014

* * *
1
Ύπνος του νερού
στα μάτια σου κοιμάται
το χρυσό βράδυ.

12
Δυο πεταλούδες,
της πολύχρωμης γιορτής
είταν άγγελοι.

13
Δυο πεταλούδες
σε κάθε που εκοίταζες
αναπαυόνταν . . .

14
L’ impair
Τρεις πεταλούδες
ω, κάθε που χάριζες
τα δυο σου μάτια!

24
Φυσά ο αγέρας
μα τα σπαρτά δεν γέρνουν,
ζωγραφισμένα . . .

30
Γαλάζιος κάμπος
σ’ ύπνο βοσκού κοιμάται·
μην τον ξυπνήσεις!

35
Η πιο μεγάλη
σιωπή μας ξεκουφαίνει·
είν’ η δική μου;

36
Ποιου να μιλήσεις;
θά ’ταν τα λόγια πικρά
της μοναξιάς μου..

56
Λόγια πουλιά ’ναι·
τον κόσμο γυροφέρνουν,
ξένα από σένα.

61
Όταν μιλούσες
στ’ αγριολούλουδα ο Θεός
σ’ άκουγε μόνο.

62
Όταν φώναξες
τ’ αγριολούλουδα ο Θεός
στεκόταν δίπλα.

75
Είν’ από σένα
στη σιωπή τα λόγια μου,
λίγα, πολλά ’ναι;

76
Στο κλουβί το άδειο
κι άλλο πουλί κλείστηκε,
πουλί θλιμμένο . . .

81
Μίση κι έρωτες
του κόσμου τούτου στάχτες,
κληρονομιά σας.

82
Κόκκινο, μαύρο,
τ’ αταίριαστα θα σμίξουν,
σ’ αρχή με τέλος.

91
Αυτός με γλάρους
και σιωπή, μονάχος
έφερε ξένους.

103
Έμεινε ο κήπος
δέντρο δίχως τα φύλλα
στη μοναξιά του.

105
Ακόμα χιόνι!
Πώς μεθυσμένα πουλιά
μαζεύουν άνθη;

116
Το ξαφνικό είταν
αδιάφορο μ’ εσένα,
τριμμένο ρούχο.

117
Τριμμένο ρούχο
που δεν φορούσα καιρό,
σαν άλλη γύμνια.

Πηγή:
Χάι-κάι και τάνκα, 1972
Εικονογράφηση:
Απόστολος Γιαγιάννος, Άνθος, 2012

Δρόμοι τ' ουρανού.

Δρόμοι τ' ουρανού.

Αν είχε ο άνθρωπος φτερά  Θα έφτανε ο νους του μακριά 

Και η ζωή του παραπέρα 

Μα θα 'ταν πάλι κυνηγός Ο χρόνος ο προστακτικός 

Και θάλασσα η μέρα 

Κι ώσπου να φτάσει στα βουνά  Με τα φτερά του τ'ανοιχτά 

Θα κουραζόταν μόνος 

Θα 'θελε πάλι η καρδιά  Να 'χει μαζί της συντροφιά 

Να 'ναι ελαφρύς ο δρόμος 

Πέρασε πάνω απ' τα βουνά  Με τα φτερά του τ' ανοιχτά 

Και χάθηκε σαν βέλος 

Κι 'οπως ησύχαζε η βροχή  Πάλι του κύκλου του η αρχή 

Γεννιόταν απ' το τέλος 

Αν είχε ο άνθρωπος φτερά  Θα 'ταν ο κόσμος του ψηλά 

Τα μάτια θα γιορτάζαν 

Μα πάλι οι δρόμοι τ' ουρανού  Γραμμές στο μέσα του χεριού 

Τα σύνορα θ' αλλάζαν.

Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος 

Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου 

Το tango είναι μια θλιμμένη σκέψη που χορεύεται.

Το tango είναι μια θλιμμένη σκέψη που χορεύεται.

Το τανγκό είναι μια θλιμμένη σκέψη που χορεύεται. 

ειπε

ο  Enrique Santos Discépolo

Ειναι ένας καταδικασμένος έρωτας, 

μια αγάπη απαγορευμένη.

Δυο βήματα μπροστά να φύγεις, 

να ξεφύγεις.

Ενδοιασμοί;

Ένα: Γυρίζεις πίσω.

Ξανά δυο βήματα αποφασίζεις.

Νοσταλγία;

 Ενοχές;

Ενα βήμα στο χτες.

Αναποφάσιστα λικνίζεσαι

κι έτσι ποτέ σχεδόν δεν φτάνεις

κι όλο πονάς και διστάζεις

όταν χορεύεις τανγκό.